De Zondagswandeling 2001

In november 2001 lanceerde Al Dente een verrassende productie: De Zondagswandeling (La promenade du dimanche, 1966), een tekst van de Franse schrijver Georges Michel, nooit eerder door een Nederlands theatergezelschap opgevoerd.

Het centrale thema van Michels theater is, volgens zijn bewonderaar Jean-Paul Sartre, de onveranderbaarheid van de mens: het gebrek aan oorspronkelijkheid, het vervallen in herhalingen, de afhankelijkheid van clichés. Al Dente interpreteerde De Zondagswandeling vooral als een zwarte komedie - ernstig maar ook humoristich, cynisch maar ook relativerend. Naast Erik Basselier en Jasper Groos traden drie nieuwe Al Dente-acteurs aan: Kees van Egmond, Annemarie Geertsma en Marije Gaemers. Het stuk werd vijf keer met veel succes opgevoerd in een volledig heringericht theater De Ware Liefde.

De nieuwe inrichting was nodig, omdat de acteurs de ruim twee uur durende voorstelling al wandelend ten tonele brachten. Het Leidsch Dagblad schreef: 'De personages komen sterk tot hun recht. Jasper Groos, de volmaakte belichaming van de uit zijn krachten gegroeide puber met zijn ongecoördineerde gebaren en ontwapenende ontsnappingspogingen, vormt een schitterend contrast met de vader, fysiek strak en heerlijk onuitstaanbaar gespeeld door Erik Basselier. En Annemarie Geertsma als de moeder bezorgt je rillingen als ze zo behendig tussen vader en zoon dribbelt en hen voortdurend op de nek zit. Kees van Egmond en Marije Gaemers beheersen vele types. Telkens als ze opkomen, breekt er een verrassende episode aan.'